سمیه فراهانی کیست

داستان الهام‌بخش سمیه فراهانی، مهندس مکانیکی که قلبش برای ورزش‌های پرآدرنالین می‌تپد و امروز به عنوان نخستین زن ایرانی در رشته مهیج دوچرخه‌سواری دانهیل شناخته می‌شود.

آغاز یک رویا

به گزارش کاریزماپلاس، در دنیای ورزش‌های پرهیجان، کمتر کسی تصور می‌کرد یک زن ایرانی با پراید وانت بتواند در رشته‌ای مانند دوچرخه‌سواری دانهیل (سراشیبی‌سواری حرفه‌ای) حرفی برای گفتن داشته باشد. اما سمیه فراهانی، مهندس ۴۳ ساله‌ای که روزگاری مربی کونگ‌فو و کاراته بوده، امروز با شجاعتی مثال‌زدنی از موانع مالی و اجتماعی عبور کرده تا نام ایران را در این رشته نوپا مطرح کند.

از زبان سمیه فراهانی

من سمیه فراهانی هستم، متولد ۱۲ دی ۱۳۶۰. سه سال است که دوچرخه‌سواری را به صورت جدی آغاز کرده‌ام. شروع من با دوچرخه ساده پدرم بود و همین علاقه من را به این رشته کشاند. بعد از یک سال دوچرخه شخصی خودم را خریدم و با همان دوچرخه‌های ساده در مسیرهای دشوار رکاب زدم. تشویق اطرافیان و عدم ترسم از چالش‌ها، من را به سمت حرفه‌ای شدن سوق داد.

دلیل گرایش به دانهیل

پیش از دوچرخه‌سواری، ۱۵ سال مربی کونگ‌فو بودم و در کاراته و بدنسازی نیز فعالیت داشتم. همیشه به ورزش‌های پرچالش و پرآدرنالین علاقه داشتم و دانهیل ترکیبی از تمام تجربیات ورزشی قبلی‌ام بود.

درباره رشته دانهیل

دانهیل یکی از شاخه‌های دوچرخه‌سواری کوهستان است که در سرازیری‌های تند و با موانعی مانند سنگ، ریشه درخت و پرش انجام می‌شود. مسابقات به صورت انفرادی و با هدف ثبت کمترین زمان برگزار می‌شود.

ترس و غلبه بر آن

واقعیت این است که می‌ترسم، اما اجازه نمی‌دهم این ترس مانع از انجام کاری شود که می‌خواهم. ترسیدن طبیعی است، اما نباید جلوی رؤیاها را بگیرد.

تمرکز بر دانهیل و کراس فیت

در چهار سال فعالیت حرفه‌ای، به جز کراس فیت، ورزش دیگری را دنبال نکرده‌ام. کراس فیت مکمل ایده‌آلی برای دانهیل است و به آمادگی بدنی برای مقابله با آسیب‌دیدگی‌ها کمک می‌کند.

هدف تا امروز

هدف بعدی من شرکت در مسابقات معتبر خارجی و کسب نتایج قابل قبول است. شرکت در وردکاپ ایتالیا تجربه‌ای ارزشمند بود، هرچند با زمین خوردن همراه شد. هدف نهایی، عبور از مراحل مقدماتی و راهیابی به فینال مسابقات جهانی است.

آینده پنج ساله

همیشه برنامه‌های پنج ساله دارم و برای شرکت در مسابقات برنامه‌ریزی می‌کنم. اما متأسفانه، هزینه‌های سنگین و نبود حمایت مالی چالش‌های بزرگی هستند.

چالش‌های مالی و تجهیزاتی

مهم‌ترین دغدغه من، دوچرخه و تجهیزاتم است. دوچرخه من مدل ۲۰۱۷ است در حالی که رقبا از مدل‌های جدیدتر استفاده می‌کنند. تفاوت فناوری و هزینه بین این دو بسیار زیاد است و متأسفانه هیچ حمایت مالی از طرف فدراسیون دریافت نکرده‌ام.

تفاوت حمایت در مسابقات بین‌المللی و ایران

در مسابقات بین‌المللی، تیم‌ها از امکانات کاملی برخوردارند، در حالی که در ایران، هزینه‌های بالای تجهیزات و نبود قطعات، مشکلات زیادی را برای ورزشکاران ایجاد می‌کند.

واکنش مردم و حمایت خانواده

بازخوردهای مردم بسیار مثبت بوده و خانواده‌ام، به ویژه پدر و مادرم، از حامیان اصلی من هستند.

بازخورد مخاطبان صفحه

اخیراً پیام‌های تشویق‌آمیز از طرف خانم‌ها بسیار افزایش یافته و سوالات زیادی درباره چگونگی شروع و تامین هزینه‌ها مطرح می‌شود.

کنار آمدن خانواده با خطرات

خانواده‌ام سال‌هاست که به دیدن من در ورزش‌های پرخطر عادت کرده‌اند و همواره با حمایت و ارائه راهکارها کنار آمده‌اند.

علاقه به تولید محتوا

با تولید محتوا سعی می‌کنم هم خودم بیشتر دیده شوم و هم رشته دانهیل را به دیگران معرفی کنم.

دستاوردهای فنی منحصر به فرد

انجام حرکت “بک فیلیپ” با دوچرخه‌ای که برای آن طراحی نشده بود و شرکت به عنوان اولین بانوی ایرانی در مسابقات جهانی دانهیل ایتالیا از دستاوردهای مهم من است.

داستان پراید وانت و عکس مجله فری راید اروپا

عکس من کنار پراید وانت در مجله فری راید اروپا به نوعی جهانی شد و نمادی از تلاش ورزشکاران ایرانی با امکانات محدود است.

اهداف آینده

امسال نیز مصمم هستم در مسابقات سطح بالا شرکت کنم و برای کشورم افتخارآفرینی کنم.

Somayeh Farahani: From Father’s Simple Bike to Italy’s Downhill World Championships

The inspiring story of Somayeh Farahani, a mechanical engineer with a passion for adrenaline sports, now known as the first Iranian woman in the thrilling sport of downhill mountain biking.

The Beginning of a Dream

In the world of high-octane sports, few would imagine an Iranian woman with a Pride pickup truck making waves in downhill mountain biking. Yet, Somayeh Farahani, a 43-year-old engineer and former Kung Fu and Karate instructor, has bravely overcome financial and social obstacles to put Iran’s name on the map in this emerging sport.

In Somayeh Farahani’s Words

I am Somayeh Farahani, born on December 31, 1981. I started cycling seriously three years ago. My journey began with my father’s simple bicycle, which sparked my interest. After a year, I bought my own basic bike and rode it on challenging trails. Encouragement from others and my fearlessness of challenges pushed me towards becoming a professional.

The Inclination Towards Downhill

Before cycling, I was a first-degree Kung Fu instructor for 15 years and also active in Karate and bodybuilding. I’ve always been drawn to high-challenge, high-adrenaline sports, and downhill biking was a perfect blend of all my previous athletic experiences.

About Downhill Biking

Downhill is a branch of mountain biking that involves racing downhill on steep terrain with obstacles like rocks, tree roots, and jumps. Races are individual, with the goal of achieving the fastest time.

Fear and Overcoming It

The truth is, I do get scared, but I don’t let that fear stop me from doing what I want. Fear is natural, but it shouldn’t hold back your dreams.

Focus on Downhill and CrossFit

In my four years as a professional, I’ve focused solely on downhill and CrossFit. CrossFit is an ideal complement to downhill, helping with the physical preparedness needed to handle injuries.

Goal to Date

My next goal is to participate in reputable international competitions and achieve respectable results. Competing in the Italy World Cup was a valuable experience, despite the fall. The ultimate goal is to get past the qualifying stages and reach the finals of the World Championships.

The Five-Year Plan

I always have five-year plans and schedule competitions I aim to participate in. However, the high costs and lack of financial support are significant challenges.

Financial and Equipment Challenges

My main concern is my bike and equipment. My 2017 model bike is outdated compared to competitors using newer models. The technological and cost difference is significant, and unfortunately, I haven’t received any financial support from the federation.

Difference in Support: International vs. Iran

In international competitions, teams have full facilities, while in Iran, the high cost of equipment and the lack of parts create many difficulties for athletes.

Public Reaction and Family Support

Public feedback has been very positive, and my family, especially my parents, are my biggest supporters.

Audience Feedback on Social Media

Recently, encouraging messages from women have significantly increased, with many questions about how to start and fund this sport.

Family Coping with Risks

My family has been used to seeing me in high-risk sports for years and has always been supportive, offering practical solutions rather than unnecessary worries.

Passion for Content Creation

By creating content, I try to gain more visibility for myself and introduce downhill biking to others.

Unique Technical Achievements

Performing a backflip with a bike not designed for it and being the first Iranian woman to participate in the Downhill World Championships in Italy are among my significant achievements.